Książka

strona tytułowa
[43kB]












spis treści
[48kB]

słowo wstępne
[65kB]












słowo wstępne c.d.
[58kB]

Fragment książki Bgodana Strojnego "Zarys nauki o zegarze"

(...)
O technice zegarmistrzowskiej wschodnich krajów z wieku XVI świadczy słynny zegar zwany "Menganach", Dzieło genialnego fakira Abdul Hassan Ali Ben Achmeda. Dokładny opis tego zegara, który został ukończony w roku 1358, podał ksiądz Barges, profesor języka hebrajskiego na Sorbonie. Z opisu tego dowiadujemy się, iż poziom techniki zegarmistrzowskiej wschodnich krajów stał na znacznie wyższym poziomie od zachodnio-europejskiej.
Konstrukcja wspomnianego zegara była następująca: Na wierzchołku szafki zegarowej umocowano drzewo, na którym widać było ptaka siedzącego w gniazdku z dwoma pisklętami. W około pana drzewa owinięty był wąż. Na tarasie zegara znajdowało się dziewięć bram. Na tyle godzin wówczas podzielona była noc. Z początkiem każdej godziny, kiedy jedna z bram wydała ze siebie pewien dźwięk, z.dwóch większych bram, umieszczonych przy brzegach tarczy zegarowej, wylatywały dwa orły. Ptaki te siadały na krawędzi kotliny, do której opuszczały dwie kulki metalowe. Po zniknięciu kulek wąż momentalnie przybliżał się do gniazdka i kąsał jedno z piskląt, co powodowało lament jego matki. Równocześnie w bramie, która początkowo wydała dźwięk, ukazywała się młoda niewolnica o nieporównanej piękności. W prawej ręce trzymała książkę, z której można było wyczytać daną godzinę. Lewą rękę trzymała w takim położeniu, jakby pozdrawiała kalifa.
(...)